Przygotowanie podłoża pod jastrych anhydrytowy

Jedną z ważniejszych czynności przygotowawczych przed rozpoczęciem wylewania płynnego jastrychu jest kontrola podłoża pod względem możliwości zastosowania produktu. W przypadku wykonania wszystkich wersji wylewki anhydrytowej każdorazowo należy spełnić poniższe warunki:

• Powierzchnia przeznaczona pod wylewanie jastrychu musi być czysta, sucha i odkurzona z lekkich zanieczyszczeń, a szczególnie z drobin styropianu, które mogą dostać się do mieszanki jastrychowej psując jej wygląd końcowy.
• Powierzchnia, na której położona jest warstwa rozdzielcza musi zostać oczyszczona z zanieczyszczeń w celu uniknięcia uszkodzenia mechanicznego.
• Większe szczeliny i rysy należy uzupełnić w celu uzyskania w miarę równej grubości podkładu.
• Należy umocować piankę dylatacyjną w sposób umożliwiający swobodne jej odkształcanie się.
• Zalecana grubość pianki:
  - d≥ 10 mm (dylatacja przyścienna)
  - d≥ 25 mm (dylatacja wokół słupów, kolumn itp.)
• Ułożenie styropianu należy wykonać w sposób ograniczający tworzenie się pustek przy ścianie, przewodach instalacyjnych oraz pomiędzy płytami styropianowymi – wyeliminowanie „klawiszowania” pomiędzy płytami.
• Folię – będącą warstwą rozdzielczą – należy ułożyć bez zbędnych zagięć, fałd oraz zabezpieczyć jej krawędzie przed możliwością wpłynięcia pod nią ciekłej mieszanki (zaleca się wykonanie co najmniej 10 cm zakładek na stykach folii i sklejenie brzegów taśmą).
• Należy dokładnie dopasować folię w narożnikach na styku z pianką dylatacyjną.
• Należy wyeliminować źródła kapiącej wody ze stropu (dach nad stropem powinien być szczelny a strop nad wylewanym poziomem szczelnie zabezpieczony folią – ma to szczególne znaczenie w przypadku stropów z elementów prefabrykowanych).
• Należy zadbać, aby pomieszczenia były zabezpieczone przed przeciągiem (zamknięte okna, możliwość zamknięcia drzwi lub zasłonięcia otworów wejściowych kotarą, dyktą lub grubą folią).
• Dobrze, gdy budowa jest zabezpieczona w źródło bieżącej wody (służącej do umycia pompy i narzędzi), chociaż przy indywidalnych ustaleniach poradzimy sobie i bez tego.

W przypadku jastrychów ogrzewanych dodatkowo powinny zostać spełnione poniższe warunki:

• Należy dokładnie przymocować wszystkie elementy systemu ogrzewania podłogowego, które umieszczone zostaną w warstwie jastrychu anhydrytowego. Sposób umocowania powinien uniemożliwić wypłynięcie elementów ogrzewania na wierzch podkładu. Mocowanie należy wykonać za pomocą np. klipsów systemowych w odstępach nie większych jak 1 m.
• Po przymocowaniu rur, jeszcze przed zalaniem instalacji jastrychem, konieczne jest przeprowadzenie próby szczelności instalacji. W tym celu należy wypełnić rury wodą i utrzymać wymagane przepisami ciśnienie przez 24 h. Dopiero gdy jest pewność, że układ jest szczelny, możemy przystąpić do wykonania warstwy podkładu. Zadbać należy, aby w trakcie wylewania instalacja była wypełniona wodą, zabezpieczy to rurki przed możliwością uszkodzenia mechanicznego powstałego w wyniku chodzenia ekipy wykonawczej.

Zasady zbrojenia przejść i miejsc narażonych na spękanie

Prawidłowo wykonane dylatacje oraz przestrzeganie zasad poprawnej aplikacji i pielęgnacji twardniejącego podkładu zapewnia uzyskanie powierzchni bez pęknięć. Biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia niesprzyjających czynników w początkowym okresie twardnienia mieszanki, np. przeciąg, intensywne nasłonecznienie, przy nagromadzeniu naroży i przejść w bliskiej odległości zalecane jest zbrojenie miejsc szczególnie niebezpiecznych siatką z włókna szklanego o boku oczka min. 10 mm. Nie należy stosować siatek stalowych.

Do miejsc szczególnie niebezpiecznych (wg. poniższego rysunku) należą:

• zakończenie ściany dzielącej częściowo pomieszczenie [1],
• instalacja wychodząca z podłogi [2],
• przejście w bliskiej odległości naroża [3],
• przejście pomiędzy dużym pomieszczeniem (wymiar liniowy >10 m) a wąskim korytarzem [4],
• przejścia zlokalizowane w bliskiej odległości od siebie [5].

Pielęgnacja wylewki anhydrytowej

• Produkt jest przeznaczony jedynie do stosowania wewnątrz pomieszczeń, gdzie nie przewidziano stałego bezpośredniego oddziaływania wilgoci i zwilżania wodą.
• Świeżo wylaną powierzchnię należy przez pierwsze dwa dni chronić przed (zbytnim nagrzaniem, mrozem, dużym przeciągiem, zalaniem):
  
  

  

  

  

  
  
• Niespełnienie w/w warunków może spowodować niebezpieczeństwo powstawania rys.
• Począwszy od 3-go dnia pomieszczenie, w którym została wylana wylewka anhydrytowa należy regularnie wietrzyć.
• Uruchomienie wentylacji wewnątrz budynku możliwe jest po upływie 72 godzin od momentu wylania ahydrytu.
• Możliwość rozpoczęcia ogrzewania podłogowego nie wcześniej niż po 7 dniach.

Proces wysychania podkładu anhydrytowego

Szacunkowy czas osiągnięcia średniej wymaganej wilgotności podkładu:

• przy grubości warstwy podkładu do 5 cm: 1 cm po 7 dniach;
• przy grubości warstwy podkładu powyżej 5 cm: 1 cm po 14 dniach.

Na szacunkowy czas wysychania podkładu wpływają warunki wilgotnościowo - termiczne panujące w pomieszczeniu oraz intensywność wietrzenia pomieszczeń.

Przedstawione wyniki bazują na oznaczeniach laboratoryjnych i mogą służyć do szacunkowego określenia wilgotności na placu budowy, dlatego też w celu uzyskania pewności należy każdorazowo zmierzyć wilgotność podkładu na placu budowy.

Wskazówki dotyczące izolacji przeciwwilgociowej

Wylewka anhydrytowa może być stosowana we wszystkich pomieszczeniach domowych takich jak łazienki, kuchnie, garaże. Jastrych anhydrytowy nie może być natomiast poddawany nieprzerwanemu działaniu wilgoci w pomieszczeniach, w których przewidziane są spadki i spływy np. kuchnie przemysłowe, łaźnie, myjnie samochodowe itp.

Jastrych anhydrytowy o właściwościach samopoziomujących nadaje się do I klasy oddziaływania wilgoci. Klasa I wilgoci oznacza, że działanie wody jest jedynie okresowe i krótkotrwałe.

Zgodnie z zasadami sztuki budowlanej wszystkie pomieszczenia „mokre” przed położeniem wierzchniej warstwy użytkowej muszą zostać zabezpieczone odpowiednią izolacją przeciwwilgociową.

W zależności od rodzaju pomieszczenia i nasilenia występowania wody rozróżnić można różne rodzaje izolacji przeciwwilgociowej:

• Folia w płynie – to nowoczesny produkt wykonany na bazie specjalnych tworzyw sztucznych. Folia w płynie to substancja elastyczna i bezrozpuszczalnikowa nadająca się na wszelkie mineralne podłoża, między innymi do jastrychu anhydrytowego. Preparat ten przeznaczony jest do pomieszczeń chwilowo narażonych na oddziaływanie wody.
• Zaprawy hydroizolacyjne – to specjalistyczna substancja, którą stosuje się w celu uszczelnienia pomieszczeń o wzmożonym działaniu wody, zarówno stojącej, jak i wody pod ciśnieniem. Specjaliści polecają ten produkt jako doskonały materiał do zabezpieczenia zbiorników wodnych, a także jako produkt przeznaczony do izolacji przeciwwilgociowej, głównie w strefach mokrych.
• Masa uszczelniająca – to półpłynna poliuretanowa substancja wyprodukowana na bazie żywic syntetycznych oraz cementu. Nakładana pędzlem lub pacą 2mm warstwa masy tworzy doskonałą powłokę elastyczną, która oprócz zabezpieczenia przed wilgocią, jest również odporna na środki chemiczne. Masa powinna być nakładana w dwóch warstwach ułożonych prostopadle do siebie. Dodatkowo należy zastosować wzmocnienia izolacyjne w postaci mat z włókien szklanych oraz taśm hydroizolacyjnych. Prawidłowo wykonana izolacja z masy uszczelniającej zapewnia stabilną ochronę przed negatywnym działaniem wody.